Soms zit het mee en soms zit het tegen. Een paar dagen voor de zevenheuvelen zat ik lekker vast bij mijn schouderblad zodat alleen opzij kijken in de auto al erg veel moeite kostte. Gelukkig trok dit voor zondag 16 september weer weg dus kon ik rustig richting Nijmegen. Met een aantal van mijn loopgroep-genoten zijn we toen richting de start gelopen. Dit jaar geen ingewikkelde warming-up maar alleen wat loslopen. En toen was het wachten op het startschot.

Na de start liep ik zoals gewoonlijk meteen wat te hard, zo'n 14 km/uur maar bij de zevenheuvelen duurt dat nooit superlang want je gaat redelijk snel de eerste heuvel op. Altijd lastig, ik wilde dit jaar rustig aaan lopen maar als je met die eerste heuvel bezig bent dan is het wel verdomde moeilijk om rustig aan te doen. Al met al liep ik dus harder dan wat ik van te voren van plan was en de eerste 5 kilometer was ik al in 25.57 gepasseerd, een halve minuut langzamer dan mijn snelste opening bij de zevenheuvelen, dat wel.

Ja, en toen ging het eigenlijk mis, bij het 6 kilometerpunt stond een drankpost en ik heb daar water gedronken, een ruime 500 meter verder kreeg ik steken in/boven mijn buik en kon ik mijn snleheid niet meer volhouden zonder erge steken te krijgen. Spijtig genoeg heb ik de rest van de tocht gewoon uitgelopen met een snelheid van 11 - 11,5km/uur, wat niet al te snel is. En op die snelheid heb ik zelfs nog tweemaal gestopt om de steken weer even weg te krijgen...

Mijn eindtijd is dus belabberd, 1.21 nogwat. Gelukkig was het wokken net de loopgroep 's avonds wel iets wat ik tot het einde op volle snelheid heb vol kunnen houden.

No thoughts on “Zevenheuvelen 2008 - missie mislukt”